Drogie wychowanki,
bardzo serdecznie zapraszam was do zapoznania się z tematem zaburzeń odżywiania.
To zagadnienie jest szczególnie istotne dla osób w waszym wieku. Poniżej znajdziecie informacje jak rozpoznać  pierwsze objawy oraz gdzie zgłosić się po pomoc. Więcej materiałów przekażę wszystkim chętnym indywidualnie - zapraszam do kontaktu.
Chciałabym również zachęcić Was do dzielenia się waszymi historiami i przeżyciami. Być może dzięki temu pomożecie innym wychowankom.


Zachęcam do lektury,
Beata Kargul-Rozbicka

 

DEFINICJA

Zaburzenia odżywiania to złożone zaburzenia psychiczne - choroby, podczas których cierpiące na nie osoby doświadczają poważnych zaburzeń zachowań związanych z jedzeniem oraz uczuć i myśli krążących przeważnie wokół tematu jedzenia i masy ciała. Często proces chorobowy zaczyna się od problemu psychicznego, takiego jak obsesja na temat jedzenia, wagi lub kształtu sylwetki danej osoby, co prowadzi do wytworzenia się niezdrowych nawyków związanych z jedzeniem.

Najczęściej występującymi zaburzeniami są:

  1. Anoreksja
  2. Bulimia

 

FAKTY I MITY NA TEMAT ZABURZEŃ ODŻYWIANIA

MIT

FAKT

Zaburzenia odżywiania występują jedynie u dziewcząt i kobiet

Problem zaburzeń odżywiania co prawda pojawia się częściej u dziewcząt oraz kobiet, natomiast występuje również u chłopców oraz mężczyzn. Tym samym liczba chorujących na zaburzenia odżywiania osób należących do płci męskiej wzrasta.

Zaburzenia odżywiania są dziedziczone.

Badania naukowe nie wskazują, że zaburzenia odżywiania są dziedziczone. Dziedziczone s a pewne cechy indywidualne, które zwiększają ryzyko zachorowalności na zaburzenia odżywiania. Należy jednak pamiętać,  że posiadanie określonych cech nie jest wystarczające do pojawienia się choroby.

Zaburzenia dożywiania dotyczą tylko okresu dojrzewania

Choć najczęściej zaburzenia odżywiania rozwijają się w okresie dorastania, mogą wystąpić również u osób, które należą do innych grup wiekowych.

Zaburzenia odżywiania to choroba nieuleczalna.

Zaburzenia odżywiania to choroba którą się leczy. Tym samym możliwe jest całkowite wyzdrowienie. Im szybciej zostanie podjęte leczenie, tym większe szanse na wyzdrowienie.

Zaburzenia to kaprys rozpieszczonych, bogatych nastolatek.

Zaburzenia odżywiania to poważny problem natury psychicznej. Zdecydowanie nie jest on wymysłem pacjenta. Tym samym pojawia się wśród ludzi pochodzących z różnych kultur, niezależnie od poziomu majętności.

Z problemami zaburzeń odżywiania można poradzić sobie samemu.

Zazwyczaj potrzebne jest wsparcie specjalisty: psychoterapeuty, dietetyka, gastrologa psychodietetyka a czasem psychiatry. Należy podkreślić, że w przypadku zaburzeń odżywiania ważna jest współpraca wymienionych specjalistów.

Jeśli osoba cierpiąca na zaburzenia jedzenia je normalnie, to znaczy, że jest zdrowa.

Spożywanie odpowiedniej liczby kalorii to tylko cześć rozwiązanego problemu, ważna jest zmiana zaszła również na poziomie myślenia, przekonań oraz emocji.

Osoba z waga w normie nie może cierpieć na zaburzenia odżywiania.

Prawidłowa waga ciała nie jest wyznacznikiem zdrowia! Osoba może być w początkowej fazie anoreksji, cierpieć na bulimie (zazwyczaj waga osób cierpiących na to zaburzenie utrzymuje wagę w normie) lub też występować w postaci niepełnoobjawowej.

Terapeuta jest odpowiedzialny za wyleczenie pacjenta.

Terapeuta wspiera pacjenta, dostarczając mu odpowiednie narzędzia, które mogą pomóc mu poradzić sobie z problem zaburzeń odżywiania, jednak to od zaangażowania pacjenta zależy, czy wyzdrowieje.

Rodzice są odpowiedzialni za chorobę dziecka. Tym bardziej relacje z matką.

Relacje z rodzicami są jednym z czynników, które stwarzają ryzyko zaburzeń odżywiania, ale nie jedynym. Badania w kwestii znaczenia relacji z matką są niejednoznaczne.

 

 

Pierwsze niepokojące objawy- test SCOFF

 Czym jest SCOFF?

 Jest to prosty, pięcio pytaniowy test, opracowany do użytku osób niebędących specjalistami w celu oceny możliwego występowania zaburzeń odżywiania takich jak anoreksja czy bulimia.

 Jak to działa?

 W teście odpowiadamy na 5 prostych pytań.

  1. Czy zdarzyło Ci się wywoływać wymiotybo czułeś(aś) się niekomfortowo z „pełnym brzuchem”?
  2. Czy martwisz się, że straciłeś() kontrolę nad tym, ile jesz?
  3. Czy straciłeś(aś) więcej niż 6 kg w przeciągu ostatnich 3 miesięcy?
  4. Czy uważasz, że jesteś zbyt gruby(a), pomimo, że inni twierdzą, że jesteś zbyt chudy(a)?
  5. Czy powiedziałbyś/powiedziałabyś, że jedzenie jest czymś dominującym w Twoim życiu?

 Na każde pytanie odpowiadamy TAK lub NIE. Za każdą odpowiedź TAK otrzymujemy 1 pkt .
Jeżeli otrzymamy 2 lub więcej punktów może to oznaczać, że borykamy się z zaburzeniami odżywiania na przykład z anoreksją lub bulimią.

 

 Twórcy i badania
Pytania zostały opracowane przez specjalistów w dziedzinie zaburzeń odżywiania John F. Morgan, Fiona Reid i J. Hubert Lacey w 1999r. Przeprowadzono wiele badań, których przedmiotem był test SCOFF. Wykazały one wysokie wartości czułości (średnio 80%) i swoistości (średnio 82%). Listę badań i wyników można zobaczyć tutaj.

 

 

GDZIE MOŻNA UZYSKAĆ POMOC?

To ważne, by w porę sięgnąć po pomoc. Dlatego jeśli niepokoisz się o zdrowie swoje lub bliskiej osoby – podejmij działanie. Wspólnie z innymi łatwiej poszukać miejsca i osób, które będą mogły pomóc.